نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار و عضو هیأت علمی گروه عمران دانشکده فنی مهندسی دانشگاه حکیم سبزواری
2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت دانشگاه حکیم سبزواری
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
When the concrete loses its moisture, shrinkage and volume reduction is happen and eventually cracks create and deformations in the concrete are increased. If the reinforcement concrete member be bounde, strain caused by condensation cause cracking member and increases the deformation member with time. This phenomenon is due to the rapid evaporation of water in the concrete, occurs because of the wind and temperature rise. One of the main reasons for the decrease in strength and durability of concrete are cracks. In this study evaluated the effect of fibers by different volumes on reduce cracking that created by, shrinkage plastic on concrete slabs. Plastic shrinkage experiments in a greenhouse by using mold that was designed for this purpose. The parameters in this study are, the percentage of fiber volume to volume of concrete and concrete strength. Finally, the effect of polymer fibers on plastic shrinkage cracking of concrete was investigated and discussed.
کلیدواژه‌ها [English]
1- مقدمه
بتن، یکی از انواع مصالح ساختمانی است که دارای مقاومت فشاری زیادی بوده و به همین دلیل از آن در اجرای اعضاء تحت فشار مورد استفاده قرار میگیرد[1]. به دلیل پائین بودن مقاومت کششی، باید تمهیدات لازم در جهت رفع این محدودیت پیش بینی شود. در این راستا، عوامل محیطی نیز باعث افزایش تنش کششی در بتن می شوند که از آنجمله میتوان به جمعشدگی بتن ناشی از تبخیر سریع آب از سطح بتن به دلیل وزش باد و افزایش دما اشاره نمود. استفاده از میلگرد باعث افزایش مقاومت کششی بتن میشود. استفاده از الیاف در ساخت بتن، یکی از روشهای مؤثر برای کاهش ترک خوردگی، افزایش طاقت شکل پذیری و جذب بهتر انرژی و نیز افزایش مقاومت کششی بتن است. استفاده از الیاف در مواد ماتریس شکننده دارای سابقهای طولانی بوده و به 3500 سال قبل، هنگامی که آجرآفتاب پخته تقویت شده با نی، برای ساخت تپه مرتفع 57 متری آکارکوف نزدیک بغداد استفاده شد، بر میگردد[2]. همچنین از موی دم اسب نیز برای تقویت ملات بنایی و گچ استفاده شده است[3]. در ادامه، الیاف آزبست برای محصولات سیمانی تقویت شده استفاده شد که به علت خطرات بهداشتی مرتبط با الیاف آزبست، الیاف دیگری طی سالهای 1970-1960 میلادی به عنوان جایگزین معرفی شدند [4]. امروزه، الیاف پلیپروپیلن در اشکال و ابعاد گوناگونی تولید شده و آنها را میتوان به صورت تکرشته ای، دستهای و یا نوارهای به هم پیوسته تولید کرد. اگرچه الیاف پلیپروپیلن با بتن، پیوند شیمیایی محدودی ایجاد میکنند، اما در حقیقت، پیوند مکانیکی مناسب آنها با بتن، باعث میشود الیاف با طول 20 تا 50 میلیمتر که بطور معمول در بتن مورد استفاده قرار میگیرند، امکان گسیختگی کششی را داشته باشند[5]. یکی از خواص مهم بتن الیافی، طاقت جذب انرژی آن است که میتواند ریسک خرابی سازه را به ویژه در مناطق زلزله خیز کاهش دهد. طاقت جذب انرژی به وسیله سطح زیر نمودار بار- تغییر شکل بیان میشود[6]. تحقیقات آزمایشگاهی، افزایش شکلپذیری در تنشهای فشاری را توسط الیاف پلی پروپیلن نشان میدهد. الیاف پلیپروپیلن به میزان کمی مقاومت فشاری بتن را افزایش داده و طاقت فشاری را نیز بهبود می بخشد [7]. تجربیات گذشته نشان داده است، الیاف پلیپروپیلن در بتن در نسبتهای حجمی پایین (کمتر از 3 درصد ) میتواند با فولاد مسلح کنندهای که برای کنترل ترکهای آبرفتگی و حرارت مورد استفاده قرار میگیرد، جایگزین شود. الیاف پلیپروپیلن خصوصیات منحصر به فردی دارد که آنها را برای مخلوطهای بتنی مناسب میکند. این الیاف از لحاظ شیمیایی خنثی بوده و در محیطهای قلیایی بتن بسیار پایدارند. الیاف پلیپروپیلن در بتن با نسبتهای حجمی پایین، در روکش راهها و پیادهرو ها، دالهای روی زمین، سیستمهای کف، دالها و دیوار ساختمان و بتن شاتکریت، کانالها و مخازن، برای بهبود خواص ترکخوردگی، شکلپذیری و مقاومت در برابر ضربه مورد استفاده قرار میگیرند[8]. نسبت حجمی الیاف پلیپروپیلن در بتن معمولاً در محدوده 1-3 در صد است. در این حجم نسبتاً پایین، معمولا ً به هیچ محاسبه اضافی در برآورد نسبتهای اختلاط بخاطر حجم الیاف نیاز نیست[7].
در سالهای اخیر، با معرفی الیاف پلیمری برای استفاده در بتن، بتن پلیمری معرفی و تولید آن به طور مرتب در حال افزایش است [8]. تاکنون تحقیقات گستردهای در زمینه تأثیر انواع مختلف الیاف شامل الیاف طبیعی و مصنوعی بر روی خصوصیات بتن انجام گرفته است [9]. به عنوان نمونه، افشار [10] تأثیر استفاده از الیاف فولادی را بر خواص مکانیکی بتن با مقاومت بالا مورد بررسی قرار داد. همچنین کامرانی و مقصودی [11] روشهای مختلفی را برای تخمین عددی تنش های ناشی از جمع شدگی در بتنهای حجیم استفاده نمودند. در ادامه، باقری و همکارانش [12] استفاده از الیاف فولادی را جهت افزایش مقاومت ضربه ای بتن مورد استفاده قرار دادند. طی سالهای اخیر، الیاف پلیمری نسل جدید عمدتاً بر پایه پلی پروپیلن با عملکرد بهبود یافته، ارائه شد بطوریکه با افزایش قطر و طول این الیاف، امکان کاربرد آنها در حجم های به مراتب بالاتر فراهم شده است. لذا محققین زیادی در زمینه کاربرد این نوع الیاف و تأثیر آن بر روی عملکرد بتن تحقیقات خود را انجام دادند. به عنوان نمونه، مستوفی نژاد و حاتمی[13] به بررسی تأثیرات استفاده از الیاف پلی پروپیلن بر ترکخوردگی ناشی ازآبرفتگی پلاستیک و کارایی بتن پرداختند. در این راستا، متوسلیان [14] به بررسی تأثیر استفاده از الیاف پلیپروپیلن بر میزان ترکهای ناشی از جمعشدگی در بتن خودتراکم پرداخت. آنها در تحقیقات خود، تأثیر استفاده از درصدهای مختلف الیاف پلیمری شامل الیاف پلیمری نسل جدید (ماکرو) و فولادی را بر روی خواص مقاومت ضربه ای بتن بررسی نمودند. در ادامه، حسینیان و همکارانش [15] به بررسی اثرتوام الیاف شیشه و الیاف پلی پروپیلن برخصوصیات مکانیکی بتن های خودتراکم پرداختند. پادرون و زولو [16]، اثر دو نوع الیاف پلیپروپیلن را در کاهش ترکهای آبرفتگی پلاستیک در ملات سیمان و در بتن مورد بررسی قرار دادند. آنان برای ایجاد ترک، بتن تازه را به مدت 16 ساعت در معرض جریان هوا با سرعت 22.5 کیلومتر بر ساعت قراردادند. نتایج این تحقیقات نشان داد، استفاده از 1/0 درصد حجمی الیاف با طول 19 میلیمتر در بتن، ترکها را تا حدود 20 درصد نمونه بدون الیاف کاهش میدهد. در تحقیق دیگری، برک و دالایر[17]، با استفاده از قالبهای پیشنهادی استاندارد ICBO ، آزمایشاتی برای بررسی اثر الیاف پلیپروپیلن در کاهش ترکهای آبرفتگی پلاستیک بتن انجام دادند. این آزمایشات نشان داد، الیاف با طول بیشتر، تأثیر بیشتری در کاهش ترک ها دارد. در ادامه، بالاگورا [18] از قالبهای مستطیلی با زائدههایی در کف، برای تسریع در ترکخوردگی بتن ساخته شده با الیاف استفاده کرد. یکی از انواع الیاف مورد استفاده در آزمایشات او، الیاف پلیپروپیلن با طول 19 میلیمتر بود که در صورت استفاده از این الیاف در ملاتهای سیمانی، میزان ترکها را به حدود 60 درصد ترکهای نمونه بدون الیاف میرساند. با توجه به اینکه مدول الاستیسیته و مقاومت کششی الیاف پلیمری و میلگردهای فولادی متفاوت است، فرمول های کلاسیک در زمینه مقاومت خمشی مقاطع مسلح شده با الیاف پلیمری FRP قابل استفاده نیست. بنابراین، تعدادی از محققین همچون صدرممتازی و حاتمی [19] به بررسی ضوابط قابل استفاده در طرح مقاطع خمشی بتنی مسلح به الیاف پلیمری و نیز مقاطع تقویت شده با الیاف پلیمری FRP پرداختند. استفاده از الیاف به صورت خرد شده و میلگرد نیز توسط بعضی از محققین مورد بررسی قرار گرفته است. به عنوان نمونه، های و همکارانش [20] استفاده از میلگرد الیاف بازالت را جهت تقویت خمشی اعضای بتنی و نیز استفاده از الیاف بازالت خرد شده را به عنوان یک افزودنی جهت بهبود خواص مکانیکی بتن مورد بررسی قرار دادند. استفاده از الیاف پلیمری علاوه بر بتنهای سازهای، در روسازی راه نیز مورد استفاده قرار میگیرد. لذا تعدادی از محققین به بررسی تأثیر آن بر عملکرد بتن در روسازی راهها پرداختند. به عنوان مثال، جانگ و همکارانش [21] به بررسی تأثیر الیاف پلیمری در عملکرد بتن مورد استفاده در روسازی راهها پرداختند. دالهای بتنی، یکی از انواع سازه هایی است که کاربرد زیادی در صنعت ساختمان داشته و تحقیقات زیادی در زمینه استفاده از الیاف پلی پروپیلن در جهت کنترل ترکخوردگی در آنها صورت نگرفته است. لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر این نوع الیاف بر مقاومت فشاری بتن و کنترل ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی (آبرفتگی) پلاستیک در دالهای بتنی است.
2- آبرفتگی پلاستیک در بتن و اثر الیاف پروپیلن
از مهمترین موارد استفاده الیاف مصنوعی، کاهش ترکخوردگی در بتن تازه است. از آنجا که درصد حجمی الیاف مورد استفاده برای این منظور معمولاً کم است، خواص مکانیکی بتن به ندرت تحت تأثیر الیاف قرار میگیرد [3]. آبرفتگی در بتن تازه یا آبرفتگی پلاستیک، در ساعات اولیه پس از ریختن بتن اتفاق میافتد. در آن زمان معمولاً بتن هنوز مقاومت محسوسی کسب نکرده است [7]. آبرفتگی پلاستیک به تنشهای مویین نسبت داده می شود. فضای بین اجزای بتن تازه، قبل از خشک شدن، از آب پر شده است. هنگامی که آب از خمیر سیمان به دلایلی همچون تبخیر سطحی خارج می شود، فشار مویین منفی ایجاد شده باعث کاهش حجم خمیر سیمان میشود. رشد فشار مویین منفی تا رسیدن به نقطه بحرانی ادامه یافته و پس از آن، دیگر آب نمیتواند بهگونه یکنواخت درون خمیر سیمان پراکنده شود. بیشترین نرخ رشد آبرفتگی پلاستیک، درست قبل از این نقطه بحرانی رخ میدهد و پس از آن، آبرفتگی پلاستیک کمی اتفاق میافتد. چنانچه از اتلاف آب در بتن تازه جلوگیری نشود، ترکخوردگی به وقوع میپیوندد که در این صورت محتملترین وضعیت، ایجاد ترکهای سطحی در ساعات اولیه پس از بتن ریزی است [22].کنترل ترکخوردگی ناشی از آبرفتگی پلاستیک (شکل 1)، از اهداف اصلی در استفاده صنعتی از بتن الیافی با نسبت الیاف کم، به شمار میرود. تاکنون برای بررسی آبرفتگی پلاستیک بتن و تأثیر الیاف مختلف بر آن، آزمایشاتی با روشهای مختلف توسط محققان انجام شده است. این آزمایشات، تأثیر مثبت استفاده از الیاف فولادی و الیاف مصنوعی در کاهش ترک خوردگی در سطح بتن را نشان میدهد.
شکل1: شکل شماتیک کنترل ترک خوردگی در بتن با استفاده از الیاف
3- مواد و روشها
الیاف مورد استفاده در تحقیق حاضر، از نوع پلیمری تولید شرکت FORTA بوده که شامل ترکیبی از مواد پلی پروپیلنی و کوپلیمر خالص است. مشخصات فنی این مواد در جدول 1 بطور خلاصه آورده شده است. تصویری از این الیاف نیز در شکل 2 آورده شده است.
جدول 1: مشخصات فنی الیاف پلی پروپیلن مورد استفاده در این تحقیق
|
مشخصات |
واحد |
مقدار |
|
نوع جنس |
--- |
100 درصد پلی پروپیلن |
|
رنگ ظاهری |
|
سفید و مشکی |
|
وزن مخصوص |
گرم بر سانتیمتر مکعب |
91 |
|
قطر |
(میکرون) |
35-23 |
|
مقاومت کششی |
مگاپاسکال |
400 |
|
محدوده ذوب |
درجه سانتیگراد |
165 |
|
مقاومت در برابر اسیدها و قلیاها |
کیفی |
بالا |
|
مقاومت در برابر نمک |
کیفی |
بالا |
|
مقدار روغن موجود در الیاف(فینیش) |
درصد |
0/1-6/0 |
|
نرمی الباف |
دنیر |
9-5-3 |
|
طول برش |
میلی متر |
18-12-6 |
|
استحکام |
گرم بر دنیر |
0/3-5/2 |
|
درصدازدیاد طول |
درصد |
80 |
|
غوطه وری در آب |
ثانیه |
5-3 |
شکل 2: الیاف پلی پروپیلن مورد استفاده در این تحقیق
سیمان مصرفی در ساخت کلیه نمونهها نیز سیمان تیپ 2 تولید کارخانه سیمان لار سبزوار بوده که گزارش نتایج آزمون و الزامات فیزیــکی و شیمیــایی آن در جـــــداول 2 و 3 آورده شده است.
جدول 2: گزارش نتایج آزمون سیمان پرتلند تیپ 2 شرکت سیمان سبزوار
|
درصد کسر وزن در اثر سرخ شدن |
SO3 |
CaO |
MgO |
Fe2O3 |
Al2O3 |
SiO2 |
C4AF |
C3A |
C2S |
C3S |
|
8/1 |
3/2 |
14/63 |
5/2 |
71/3 |
10/5 |
35/20 |
- |
2/7 |
9/15 |
3/56 |
جدول 3: گزارش الزامات فیزیکی و شیمیائی در نظر گرفته شده در این تحقیق
|
نام پارامتر |
واحد |
مقدار |
|
|
سطح مخصوص (بلین) |
سانتیمترمربع بر گرم |
3010 |
|
|
حداقل مقاومت فشاری |
3 روزه |
کیلوگرم بر سانتیمترمربع |
270 |
|
7 روزه |
کیلوگرم بر سانتیمترمربع |
380 |
|
|
28 روزه |
کیلوگرم بر سانتیمترمربع |
490 |
|
|
زمان گیرش با سوزن ویکات |
حداقل گیرش اولیه |
دقیقه |
120 |
|
حداکثر گیرش نهایی |
دقیقه |
250 |
|
آب مصرفی در ساخت نمونهها، آب شرب سبزوار بوده و مصالح سنگی نیز ماسه رودخانهای با مدول نرمی 8/2 و شن رودخانه ای با حداکثر بعد 5/9 میلیمتر استفاده شد. در این تحقیق، با استفاده از مصالح معرفی شده، مخلوطهای مختلف بتنی تهیه شد. الیاف مورد استفاده در مخلوط بتن الیافی با درصدهای حجمی 1، 2 و 3 مورد استفاده قرار گرفته و نتایج بدست آمده از بتن الیافی با نمونههای شاهد (مخلوط بتنی بدون الیاف) مقایسه شدند. اختلاط با استفاده از یک میکسر آزمایشگاهی انجام و در هر مرحله، پس از ساخت مخلوط بتن شاهد (بدون الیاف)، دو نمونه آبرفتگی از مخلوط جدا شده و اختلاط مجدد با اضافه کردن تدریجی درصد الیاف مورد نظر، به مدت 5 دقیقه و به ازاء هر 1 درصد الیاف، صورت گرفت. در مخلوط بتن الیافی نیز نمونههای آبرفتگی بتن الیافی قالبگیری شد. مشخصات قالب مورد استفاده برای آزمایش آبرفتگی در شکل 3 نشان داده شده است. این قالب با انجام اصلاحی بر مدل ارائه شده توسط پادرون و زولو [16] ساخته شد. آنها برای آزمایش آبرفتگی بتن، از قالبهای مربعی به اضلاع یک فوت و به ضخامت یک اینچ که در وسط آن استوانه ای به قطر 5/5 اینچ قرار داشت، استفاده کردند. هدف از قرار دادن استوانه فولادی در وسط قالب، ایجاد محصورشدگی برای بتن در هنگام آبرفتگی بود تا امکان ایجاد ترک با توجه به کوچکی ابعاد قالب فراهم شود. در قالبی که در آزمایش حاضر مورد استفاده قرار گرفت (شکل 3)، استوانه متحرک است. بر اساس طرحهای اختلاط مختلف، مقاومت فشاری نمونهها تعیین و نتایج به دست آمده در جدول شماره 4 آورده شده است.
شکل 3: قالب مورد استفاده در آزمایش
جدول 4: طرح اختلاط بتن ساخته شده با مقاومتهای مختلف
|
مقاومت بتن (مگا پاسگال) |
مقدار سیمان (کیلوگرم) |
مقدار شن (کیلوگرم) |
مقدار ماسه (کیلوگرم) |
مقدار آب (کیلوگرم) |
نسبت آب به سیمان |
نسبت مصالح به سیمان |
|
18 |
325 |
820 |
915 |
240 |
73/0 |
4/5 |
|
25 |
350 |
780 |
960 |
210 |
60/0 |
0/5 |
|
35 |
425 |
750 |
925 |
200 |
47/0 |
0/4 |
4- نتایج آزمایشات
در این آزمایش، پس از ریختن مخلوط بتنی در قالبهای آبرفتی، این قالب ها به مدت 10 ساعت در دمای محیط قرار گرفتند. ترک خوردگی از حدود دو تا سه ساعت پس از قرار دادن نمونه ها در دمای محیط شروع شده و تا حدود 10 ساعت پس از آن ادامه یافت. بعد از این مدت، ترکها دیگر رشد قابل ملاحظه ای نداشتند. دمای محیط در زمان آزمایش آبرفتی 43-39 درجه ی سانتیگراد بود. در هر مرحله، 4 نمونهی آبرفتی در دمای محیط قرار گرفتند که شامل نمونههای بدون الیاف و نمونه های با درصد حجمی الیاف 1، 2 ، 3 (از هرکدام یک نمونه) بودند. در نهایت، از نمونههای مشابه (برای هر درصد ده نمونه) میانگین گرفته شد. پس از 10 ساعت، نمونهها مورد برسی قرار گرفته و طول و عرض ترکهای ایجاد شده بر روی سطح آن ها اندازهگیری شد. ترکهای مختلف دارای عرضهای متفاوت بوده و هر ترک نیز در طول خود، عرض متغیری داشت. عرض ترکها با استفاده از یک ذره بین چشمی تقریبی اندازه گیری شد. عرض هر بخش از ترکها به همراه طولی از ترک که به طور متوسط دارای آن عرض بود، ثبت گردید. مساحت ترکها با ضرب عرض ترک در طول مربوطه و محاسبهی مجموع مساحت ترک ها، بدست آمد. با تقسیم متوسط مساحت ترک در نمونههای بتن الیافی مشابه بر متوسط مساحت ترک در نمونه های بتن شاهد( بدون الیاف)، نسبت مساحت ترک در نمونهی مورد نظر به نمونهی شاهد به دست آمد. میزان ترکخوردگی بتن الیافی با الیاف فورتا با محاسبهی درصد ترکخوردگی نسبت به نمونهی شاهد، برای درصدهای مختلف الیاف در جداول 5 الی 7 ارائه شده است.
جدول 5: میزان ترک خوردگی برای بتن الیافی با مقاومت 18مگا پاسکال
|
درصد حجمی الیاف |
متوسط مساحت ترک (میلیمترمربع) |
مساحت ترک نسبت به نمونه شاهد (درصد) |
|
بدون الیاف (شاهد) |
900 |
100 |
|
1 |
400 |
44 |
|
2 |
100 |
11 |
|
3 |
25 |
7/2 |
جدول 6: میزان ترک خوردگی برای بتن الیافی با مقاومت 25 مگا پاسکال
|
درصد حجمی الیاف |
متوسط مساحت ترک (میلیمترمربع) |
مساحت ترک نسبت به نمونه شاهد (درصد) |
|
بدون الیاف (شاهد) |
825 |
100 |
|
1 |
328 |
39 |
|
2 |
85 |
10 |
|
3 |
15 |
8/1 |
جدول 7: میزان ترک خوردگی برای بتن الیافی با مقاومت 35 مگا پاسکال
|
درصد حجمی الیاف |
متوسط مساحت ترک (میلیمترمربع) |
مساحت ترک نسبت به نمونه شاهد (درصد) |
|
بدون الیاف (شاهد) |
800 |
100 |
|
1 |
300 |
37 |
|
2 |
80 |
10 |
|
3 |
15 |
8/1 |
بر اساس نتایج به دست آمده در جداول فوق، متوسط مساحت ترک بر اساس درصد الیاف به کار رفته در ساخت بتن و به ازاء مقادیر مختلف مقاومت فشاری بتن محاسبه و در شکلهای 4 الی 6 نشان داده شده است.
شکل 4: تاثیر حجم الیاف مصرفی بر متوسط مساحت ترک برای بتن با مقاومت فشاری 18 مگاپاسگال
شکل 5: تاثیر حجم الیاف مصرفی بر متوسط مساحت ترک برای بتن با مقاومت فشاری 25 مگاپاسگال
شکل 6: تاثیر حجم الیاف مصرفی بر متوسط مساحت ترک برای بتن با مقاومت فشاری 35 مگاپاسگال
در ادامه، برای مقایسه بهتر تأثیر درصد الیاف مصرفی در ساخت بتن بر متوسط مســـاحت تــرک خـــوردگی نسبــت به نمونه شـــاهد، در بتنهای با مقــاومت های مختلف در شکــل 7 نشان داده شده است.
شکل 7: تاثیر مقاومت بتن بر مساحت ترک خوردگی نسبت به نمونه شاهد (% )
بر اســـاس نتایــج بهدست آمده، روابط پیشنــهادی میان متوسط مساحت ترک و درصد الیـــاف مورد استفاده در بتـن برای مقاومت های فشاری 18، 25 و 35 مگاپاسکال به ترتیب مطابق روابط 1 الی 3 ارائه شده است. در روابط زیر C متوسط مساحت تــرک و P درصد الیـــاف مورد استفـــاده در بتن هستند.
|
(1) |
برای بتن با مقاومت فشاری 18 مگاپاسکال |
|
(2) |
برای بتن با مقاومت فشاری 25 مگاپاسکال |
|
(3) |
برای بتن با مقاومت فشاری 35 مگاپاسکال |
در ادامه، تغییرات مقاومت بتن بر اساس متوسط سطح ترک خوردگی و به ازای درصد الیاف مصرفی محاسبه و در شکل 8 نشان داده شده است.
شکل 8: تغییرات مقاومت بتن بر اساس متوسط سطح ترک خوردگی و به ازای درصد الیاف مصرفی در ساخت بتن
بر اساس نتایج به دست آمده، روابط پیشنهادی میان متوسط مساحت ترک و مقاومت فشاری بتن برای درصدهای مختلف الیاف مورد استفاده در بتن به ترتیب مطابق روابط 4 الی 7 ارائه شده است. در روابط زیر C متوسط مساحت ترک و مقاومت فشاری بتن هستند.
|
(4) |
برای حالت بدون الیاف |
|
(5) |
برای 1 درصد الیاف مصرفی |
|
(6) |
برای 2 درصد الیاف مصرفی |
|
(7) |
برای 3 درصد الیاف مصرفی |
لازم به ذکر است، با افزایش درصد الیاف پلی پروپیلن از 2 به 3، کارآیی بتن به شدت کاهش یافته، بطوریکه جاگذاری بتن در داخل قالب به سختی انجام میگرفت. در حالیکه به ازاء درصدهای الیاف 2 و کمتر، این کار با سهولت بیشتری قابل انجام بود.
6- نتیجه گیری
)